Son iki bölümü izleme fırsatını ancak bugün buldum.
Birkaç gün önce final hakkında bir iki yorum okumuştum. Aceleye geldi, hiçbir şey anlamadım, final olmamış türünde yorumlar okumuş, korkuya kapılmıştım.
Şimdi ise finali izlemiş biri olarak çok beğendiğimi söyleyebilirim. The Legend gibi çorbaya dönen bir diziyi bile en mantıklı sona bağlayan senaristin beni yanıltmayacağını beklemekte haksız değilmişim.
Olayı tahminimden de güzel bağlayıp bitirdi diziyi. Benim adıma her şey cevaplandı. Daha da güzel yanı mutlu sondu işte. Millet daha nasıl bir son bekliyordu bilmiyorum. Ne olacaktı ki tatmin olacaklardı acaba?
Ya da bu sondan nasıl bir şey anlamazlar? Anlamadılarsa bunun tek nedeni diziyi adam gibi izlememeleri olur.
Kral Yuan'ı yenerek sınırlarını genişletti, kötü Gi Cheol ve tayfası öldü. Hekim Başı ve Choi Young kavuştu.
Tüm bunlar olurken de Hekim Başının kendine 100 yıl öncesinden bıraktığı mesajlarının sırrını anladık...
Özetle çok beğendim.
Genel olarak beklediğim kadar hareketli bir dizi olmasa da 2. bölümden itibaren hep merak duygumu uyandırdı. Bir sonraki haftayı zor bekledim. Aşkı çok güzel hissettirdiler. Yer yer güldüm, yer yer tebessüm ettim, yer yer de kalbim burkuldu...
İnsanda hoş bir tat bırakan, mükemmel dedirtmese de mutlaka izlenmeli dedirten başarılı bir yapımdı.
Belki ilk 5 listeme giremez ama gerek dizi olarak gerek Yeppudaa Çeviri Çetesi projesi olarak bıraktığı hoş, güzel, sıcak duygularla bambaşka bir hatırası kalacak bende.
Ortak çeviri sırasında dizi kadar çete üyelerinin dostluğu, paylaşımcılığıyla beraber dizinin asla kötü olmaması da bu güzellikleri pekiştirdi.
Lee Min Ho'nun ilk bölümlerdeki oyunculuğuyla son bölümlerdeki oyunculuğu arasında dağlar kadar fark vardı. Kendini rolüne kaptırdı, rolünün hakkını iyi verdi. Hatta bir noktadan sonra gözüme fazla yakışıklı bile göründü.
Bayan oyuncumuz Kim Hee Seon'a gelince dizi başlamadan önce kendisine çok ön yargıyla yaklaşsam da ilk bölümden son bölüme kadar harika bir oyunculuk çıkarttı. Diziyi benim için kat be kat keyifli kıldı. Şimdi düşünüyorum da onun yerine kimse bu rolü kaldıramazdı herhalde.
Kral, Kraliçe, Nedime Choi ve Muhafız Birliğindeki askerlerin her biriyle kendini çok sevdiren bir diziydi.
Tabii eksikler yok değildi. Sağlık sorunları nedeniyle diziden ayrılan Lee Philip'in ani ölümü, kötülerin biraz etkisiz ve beceriksiz kalışı, Kral'ın amcasının olayının biraz fazla uzayışı baş olumsuzluklandandı.
Her şeye rağmen gönül rahatlığıyla izlenebilir, tavsiye edilebilir, iyi ki çevirmişiz diyebileceğim bir diziydi.
Son sahnenin güzelliği, bakışlar... her şeyi çok güzelleştirdi. Sımsıcacık bir duygu kapladı içimi.
Bu sahneye gelene kadar ben de kavuşamayacaklarını düşünmüş, çok korkmuştum. Son sahnede birbirlerine bakışları, hissettiklerini ben de hissettim sanki. Hani o ayrılık acısını yaşayıp, sonra yeniden kavuşmanın verdiği anlatılamaz duygu... Mutlu son olsa da onlar gibi benim de yüreğim cız etti, gözlerim dolu dolu oldu ve dudaklarımda bir tebessüm belirdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder